guot-lich a
[ Lexer ]
[ Lexer-Nachträge ]
[ BMZ ]
[ Findebuch ]
güetlîch | ||
189,1 | ich pin wirtîn:/ diu êrste rede wære mîn./ // dar nâch er | güetlîch an mich sach,/ sît uns ze sitzen hie geschach:/ er hât |
364,18 | erkande,/ ê daz ir iwer schande,/ hêrre, an im begienget./ | güetlîch ir enpfienget/ billîcher al die her sint komn/ und |
güetlîche | ||
264,23 | gerte/ froun Jeschûten mit dem swerte./ des hôrt ich ie | güetlîche bitn:/ ez kom dâ gar von smeiches sitn./ mich dunket si |
300,9 | zim geriten,/ sunder kalopieren/ unt âne punieren:/ er wolde | güetlîche ersehen,/ von wem der strît dâ wære geschehen./ /dô |
375,28 | er dem wege neic,/ den diu juncfrouwe gienc,/ diu in sô | güetlîche enpfienc/ und in sô minneclîche/ an fröuden machte rîche./ |
427,2 | decheinen wîs/ // Stuont ninder keiniu alsô rôt./ swem si | güetlîche ir küssen bôt,/ des muose swenden sich der walt/ mit |
güetlîchen | ||
7,18 | der volge, als im sîn herze jach:/ zem künge er | güetlîchen sprach/ "hêrre unde bruoder mîn,/ wolt ich |
329,17 | sie./ "got lône iu, frouwe, daz ir hie/ mir gebt sô | güetlîchen trôst./ ine bin doch trûrens niht erlôst,/ und wil |
623,9 | unt der tohter sîn/ (als tet ouch diu herzogîn)/ ir | güetlîchen spîse./ diu herzoginne wîse/ sprach "war ist der |