Adaptation: Mergell 1943 44 [135,25-137,30], 45 [137,1-137,12]
Charakterisierung: Yeandle 1984 335, 415, 416
Entstehungsgeschichte des Parzival: Schreiber, A. 1922 124 [136,9-139,8], Karg-Gasterstädt 1925 155 [107,10-170,13]
Erzähltechnik: Harroff 1974 41 [136,23-137,12], Hirschberg 1976 37 Anm. 41, Urscheler 2002 93 [133,3-137,19]
Grammatik: Heinzle 1991a 974
Handschriftliches: Yeandle 1984 416
Lesarten: Heinzle 1991a 974
Minne u. Ehe: Bauß 1938 69 [136,24-137,12]
Pferde u. Pferdeschmuck: Ohly 1985b 864 [137,1-137,12], Ohly 1989a 76 [137,1-137,12], Ohly 1995b 331 [137,1-137,12]
Philologie: Yeandle 1984 416
Quellen - Chrétien: Lichtenstein 1897 15 [137,5-137,12], Rachbauer 1934 37 [137,5-137,12], Bauß 1938 69 [136,24-137,12], Rachbauer 1970 37 [137,5-137,12], Rachbauer 1980 37 [137,5-137,12]
Rezeption (sekundär - Mittelalter): Nyholm 1964 133 [136,1-137,30]
Soziologie: Poag 1979a 42 Anm. 43 [136,1-137,12]
Sprache: Wiktorowicz 1999 203
Stil: Kloocke, H. 1974 42, Yeandle 1984 401, 416
Werkstruktur: Fourquet 1965 141 [136,23-137,30], Fourquet 1979j 166 [136,23-137,30]
Wortschatz: Mersmann 1971 231
Wortsinn: Heinzle 1991a 974, Gilmour 2000 317
|