205, 8 (zu den werkspezifischen Angaben) | [Zu 205, 7] |
Entstehungsgeschichte des Parzival: Karg-Gasterstädt 1925 71
Erzähltechnik: Green 1982b 72 Anm. 46 [204,21-205,9] Grammatik: Boysen 1910 110, Gilmour 2000 250 heterodoxe Einflüsse: Rahn 1933 324 [205,1-206,30] Interpretation: Huth 1972 404 [185,21-815,26] Quellen - Chrétien: Lichtenstein 1897 31 [205,3-205,8], Rachbauer 1934 102 [205,3-205,8], 124 [204,15-205,8], Rachbauer 1970 102 [205,3-205,8], 124 [204,15-205,8], Rachbauer 1980 102 [205,3-205,8], 124 [204,15-205,8] Rittertum: Green 1978a 38 [204,21-205,8] Sprache: Gilmour 2000 173 Stil: Laserstein 1967 32 [153,14-372,18], Kutzner 1975 73 Wirtschaft u. Handel: Otto 1993 218 Anm. 590 [205,1-205,8] Wortschatz: Riemer, G. 1906 66 Wortsinn: Gilmour 2000 259 | |
[Zu 205, 9] |