Charakterisierung: Ringeler 2000 128 [24,30-25,1]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Karg-Gasterstädt 1925 59 [24,29-25,30]
Erzähltechnik: Harroff 1974 17 [25,1-25,22], Green 1982b 40 Anm. 6 [24,30-25,2], Urscheler 2002 95 [24,30-25,30], 142 [24,30-25,30]
Gahmuret: Richey 1923b 8 Anm. 8 [24,30-25,1]
Grammatik: Boysen 1910 132 Anm. 149
Herrschaft: Schröder, J. 2004 93 [24,21-28,9]
Interpretation: Ortmann 1973 677 [24,28-25,30], Hartmann, Heiko 2000 127 [24,30-25,30]
Minne u. Ehe: Kleber, J. 1992b 56 [24,29-25,30]
Moriaen: Paardekooper-van Buuren 1969 357 [24,30-25,1]
Orient: Kugler 1990 125 [25,1-25,3], Groos 2004 78 [24,29-25,30]
Quellen - Chrétien: Lichtenstein 1897 13 [17,15-127,18]
Rezeption (sekundär - Mittelalter): Nyholm 1964 63 [24,16-27,10], Lorenz, A. 1991 165 [25,1-25,6]
Sprache: Valentin 1994 294 [24,30-25,2]
Stil: Kinzel 1874 10
Syntax: Mourek 1911 19 [25,1-25,2], 26 [24,30-25,1], Horacek 1957 427 [24,30-25,1], Horacek 1964 239 [24,30-25,1]
Überlieferung: Bonath und Lomnitzer 1989 118 [24,3-25,16]
Verwandtschaftsverhältnisse: Delabar 1990 142 [24,29-25,30]
|