325, 8 (zu den werkspezifischen Angaben) | [Zu 325, 7] |
Entstehungsgeschichte des Parzival: Kratz, H. 1973a 169 [325,1-325,29]
Erzähltechnik: Parshall 1981 249 Anm. 7 [322,1-325,30], Green 1982b 280 [325,3-325,10], 303 [325,3-325,10], Schu 2002 381 [325,5-325,10] Gawan-Handlung: Zutt 1989 103 [325,7-325,10] Grammatik: Boysen 1910 110 [325,7-325,8], Zimmermann, Gisela 1974 316 [325,7-325,10], Gilmour 2000 97 [325,7-325,10] Interpretation: Wynn 1962 148 [325,7-325,10], Huth 1972 404 [185,21-815,26], Kratz, H. 1973a 276 [323,1-325,16], Wynn 1984 167 [325,7-325,10], Wynn 2002b 178 [325,7-325,10] Minne u. Ehe: Kleber, J. 1992b 275 [325,8-325,9] Pleonasmus: Bock, C. 1886c 193 [325,7-325,10] Quellen - Chrétien: Lichtenstein 1897 53 [325,5-325,16], Rachbauer 1934 211 [325,5-325,16], Rachbauer 1970 211 [325,5-325,16], Rachbauer 1980 211 [325,5-325,16] Rezeption (sekundär - Mittelalter): Nyholm 1964 162 [324,11-325,10] Richtungskonstruktionen: Wießner 1902 25 [325,7-325,10] Stil: Weber, G. 1928 50 [325,5-325,16], Laserstein 1967 32 [153,14-372,18], Pastré 1978 76 [325,3-325,17] Syntax: Mourek 1911 9 [325,7-325,8], 16 [325,7-325,10], Schmidt, E. 1979 244 [325,7-325,10] Überlieferung: Hofstätter 1951 78 [324,5-325,10], Bonath und Lomnitzer 1989 128 [324,5-325,10] Werkstruktur: Fourquet 1965 155 [324,30-326,5], Fourquet 1979j 180 [324,30-326,5] | |
[Zu 325, 9] |