Adaptation: Mergell 1943 195 [438,12-438,13]
Charakterisierung: Kartschoke, E. und Kartschoke, D. 2002 331 [438,2-440,19]
Chrétien (außer Perceval): Weigand, H. 1969f 184 [435,2-440,19]
Erzähler: Nellmann 1973a 117 Anm. 162 [438,12-438,13]
Erzähltechnik: Mergell 1943 195 [438,12-438,13], Nellmann 1973a 117 Anm. 162 [438,12-438,13], Green 1982b 182 [438,10-438,13], Urscheler 2002 168 [438,10-438,16]
Fiktionalität: Huth 1972 404 [185,21-815,26]
Frauenfiguren: Niermann 1998 109 [438,10-438,16]
Gebärde u. Geste: Peil 1975 240 Anm. 19 [438,12-438,21]
Gesamtwürdigung: Sacker 1963 101 [437,29-438,28]
Herzeloyde: Niermann 1998 109 [438,10-438,16]
heterodoxe Einflüsse: Katann 1957/58 322 [438,1-438,30], 329 [438,1-439,30], 322 [438,1-438,30], 329 [438,1-439,30]
höfisches Leben: Huth 1972 404 [185,21-815,26]
Interpretation: Weigand, H. 1969f 184 [435,2-440,19], Huth 1972 404 [185,21-815,26], Green 1982b 182 [438,10-438,13]
Jenseitsmotive: Braches 1961 200 Anm. 794 [437,16-440,23]
Kommentar: Schmidt, E. 1979 358, Decke-Cornill 1985 106
Kommunikation: Urscheler 2002 168 [438,10-438,16]
Minne u. Ehe: Weigand, H. 1969f 184 [435,2-440,19], Huth 1972 404 [185,21-815,26]
Realismus: Huth 1972 404 [185,21-815,26]
Rezeption (sekundär - Neuzeit): Niermann 1998 109 [438,10-438,16]
Rhetorik: Nellmann 1973a 117 Anm. 162 [438,12-438,13]
Sigune: Niermann 1998 109 [438,10-438,16]
Sprache: Tao 1997 25 [438,10-438,15]
Stil: Mergell 1943 195 [438,12-438,13]
Willehalm: Schmidt, E. 1979 358, Decke-Cornill 1985 106
|