Apokoinu: Voß, R. 1972 92 [448,27-451,3]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Mohr 1979i 155 [448,27-451,2]
Erzähltechnik: Hirschberg 1976 306 Anm. 48 [450,1-450,30], Urscheler 2002 214 zitiert als 445, 9-11 [450,9-450,11], 44 [450,9-450,10], 97 [450,9-450,11]
Interpretation: Weber, G. 1948 63 [450,1-450,30], Huth 1972 404 [185,21-815,26], Kratz, H. 1973a 287 [450,9-451,2]
Kyot: Mohr 1966c 52 Anm. 6 [448,27-451,2]
Namen: Passage 1984 188 [446,1-450,30], 208 [446,1-450,30]
Oxymoron: Freytag, W. 1972a 66 Anm. 85 [450,1-450,14]
Pleonasmus: Bock, C. 1886c 193 [450,9-450,11]
Quellen - allgemein: Zatocil 1968b 271 Anm. 16 [448,22-451,3]
Quellen - Chrétien: Rachbauer 1934 232 [450,9-450,22], Rachbauer 1970 232 [450,9-450,22], Rachbauer 1980 232 [450,9-450,22]
Redewendungen, Formelhaftes usw: Matz 1907 75
Religion: Lowet 1955 172 [450,9-450,22]
Rezeption (sekundär - Mittelalter): Nyholm 1964 191 [449,12-452,15]
Richtungskonstruktionen: Wießner 1902 49 [450,9-450,10]
Sexuelles u. Geschlechterbeziehungen: Marchand 1977b 145 [449,21-451,30]
Stil: Weber, G. 1928 251 Anm. 391 [448,27-450,11]
Syntax: Schmidt, E. 1979 244 [450,9-450,11]
triuwe: Heckel, H. 1939 43 [450,9-450,11]
|