549, 2 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 549, 1]
Adaptation: Wilmotte 1933b 32 Anm. 2 [549,1-549,6]
Bene: Steppich 2000 209 [549,2-549,6]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Boigs 1987 359 [548,22-552,30]
Erzähltechnik: Schu 2002 338 [549,1-549,6]
Frauen (allgemein): Weinhold 1851 392 Anm. 5 [549,1-549,15], Speckner 1995 99 [549,1-549,5]
Gawan: Emmerling 2003 93 [549,1-549,6]
Grammatik: Ehrismann, G. 1903/04 146 [549,2-549,6]
heterodoxe Einflüsse: Bayer, Hans 1978 73-74 [549,2-549,4], 75
Humor: Coxon 2002 124-25 Anm. 34 [549,2-549,3]
Interpretation: Huth 1972 404 [185,21-815,26], Haferland 1988 175 [549,2-549,6], Liebertz-Grün 1993a 109 [549,1-549,6]
Minne u. Ehe: Lichtenstein 1897 63 [549,1-549,6], Christoph 1981a 208 [549,2-549,6]
Philologie: Decke-Cornill 1985 48
Quellen - allgemein: Weber, G. 1928 30 [548,30-549,22]
Quellen - Chrétien: Wilmotte 1932b 440 Anm. 2 [549,1-549,6]
Redewendungen, Formelhaftes usw: Matz 1907 14 [549,2-549,3], Gilmour 2000 41 [549,2-549,3]
Religion: Bayer, Hans 1983 357 [549,2-549,6]
Soziologie: Hügli 1929 5 Anm. 12 [549,1-549,22]
Verwandtschaftsverhältnisse: Sutter 2003 121 Anm. 424 [549,1-549,4], 265 [549,1-549,6]
Wortschatz: Schmidt, C. 1898a 33, Riemer, G. 1906 76
Wortsinn: Hartmann, Heiko 2000 236
 [Zu 549, 3]