563,28 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 563,27]
Adaptation: Mergell 1943 285 [562,21-564,11]
Charakterisierung: Blamires 1966 430, Ringeler 2000 165 Anm. 184 [563,19-564,3]
Clinschor: Tuchel 1994 246 [563,19-564,3]
Enjambement: Horacek 1954/55 225 [563,28-563,29], Horacek 1968 118 [563,28-563,29]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Boigs 1987 360, 365 [563,1-564,22], 377 [562,29-564,22]
Erzähltechnik: Hirschberg 1976 229 Anm. 72 [563,24-564,2], Green 1982b 159 [562,22-564,22], Neugart 1996 157 Anm. 17 [562,21-564,22], Schu 2002 339 Anm. 48 [563,19-564,8], Urscheler 2002 92 [563,13-564,22]
französischer Wortschatz: Suolahti 1933 296
Interpretation: Huth 1972 404 [185,21-815,26], Green 1978c 129
Intertextualität: Heinzle 1991a 1009 [562,21-564,22]
Ironie: Green 1979a 76 Anm. 1. Zitiert als 563,27
Lexikographie: Benecke 1841 51
Pferde u. Pferdeschmuck: Ohly 1985b 869 Anm. 29 [562,11-564,22], Ohly 1989a 79 Anm. 29 [562,11-564,22], Ohly 1995b 334 Anm. 31 [562,11-564,22]
Philologie: Green 1978c 91 [563,27-563,29], 98, 104
Quellen - allgemein: Weber, G. 1928 30 [562,28-564,22], Semper 1934 108 Anm. 5 [562,1-564,22]
Rezeption (sekundär - Mittelalter): Stein, Peter 2000 92 Anm. 228 [562,17-564,22]
Rittertum: Clifton-Everest 1980 163 [563,19-564,11]
Stil: Weber, G. 1928 275 [563,13-564,23]
Syntax: Erbe 1878 42 [563,27-564,1]
Wortschatz: Mersmann 1971 222 [563,25-564,2]
 [Zu 563,29]