572,24 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 572,23]
Abbildungen: Stephan-Chlustin 2004 225 [571,11-572,30], 226 [571,12-572,30]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Boigs 1987 365 [571,12-572,24], 376 [571,12-572,24]
Erzähltechnik: Neugart 1996 137 Anm. 23 [569,28-573,24]
heterodoxe Einflüsse: Bayer, Hans 1982 172 Anm. 50 [572,15-573,24]
Interpretation: Huth 1972 404 [185,21-815,26]
Sprache: Kraus, C. 1898a 122 [572,23-572,24], Kraus, C. 1985 122 [572,23-572,24]
Tiere u. Tiersymbolik: Ohly 1985b 856 Anm. 10 [571,1-574,30], Ohly 1989a 73 Anm. 10 [571,1-574,30], Ohly 1995b 326 Anm. 11 [571,1-574,30]
Überlieferung: Bonath 1971 122, Bonath und Lomnitzer 1989 126 [571,26-572,28]
Werkstruktur: Hirschberg 1976 194 [572,24-573,24]
 [Zu 572,25]