600,12 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 600,11]
Adaptation: Hilka 1932 765, Mergell 1943 291 [600,11-600,16]
Charakterisierung: Ringeler 2000 164 [600,11-600,14], 173 Anm. 212 [600,9-600,13]
Clinschor: San-Marte 1862b 7 [600,11-600,13]
Erzähltechnik: Hirschberg 1976 203 Anm. 31 [600,11-600,16], Green 1982b 166 Anm. 122 [600,8-600,14], Neugart 1996 67 Anm. 7 [600,11-600,14], 70 Anm. 18 [600,11-600,13], 84 [600,11-600,14], 140 Anm. 32 [600,6-600,15], Emmerling 2003 116 [600,9-600,13]
französischer Wortschatz: Suolahti 1933 326
Interpretation: Bertau 1972/73 1003, Zeydel und Morgan 1951 363, Huth 1972 404 [185,21-815,26], Kratz, H. 1973a 347 [599,21-600,19]
Minne u. Ehe: Drecoll 2000 158 zitiert als 600,13
Orgeluse: Zimmermann, Gisela 1972 132 Anm. 11 [600,9-600,14], Dieterich 2000 53 [600,7-600,16]
Oxymoron: Freytag, W. 1972a 38 Anm. 17 [600,4-600,16]
Quellen - allgemein: Heinzel 1893 68, Passage 1984 85
Quellen - Chrétien: Rochat 1858 114 [600,11-600,13], Nellmann 1994c 730
Rezeption (sekundär - Mittelalter): Nyholm 1964 259 [600,6-600,19], Jillings 1980 82 [600,6-600,14]
Sprache: Tao 1997 129 [600,8-600,16]
Überlieferung: Bonath und Lomnitzer 1989 98 [600,7-601,2]
Wortschatz: Riemer, G. 1906 97, Trachsler, E. 1979 35
 [Zu 600,13]