Adaptation: Mergell 1943 301 [630,1-630,20]
Artusepik: Ringeler 2000 172 [630,3-630,5]
Ausgabe: Nellmann 1994c 736 [630,4-630,5], 737 [630,4-630,5]
Charakterisierung: Ringeler 2000 172 [630,3-630,5]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Matz 1907 16 [630,4-630,5]
Erzähltechnik: Mergell 1943 301 [630,1-630,20]
Fest: Bodensohn 1936 20 [630,3-630,8]
Fiktionalität: Huth 1972 404 [185,21-815,26]
Gawan-Handlung: Zimmermann, Gisela 1972 148 [630,4-630,5], [630,2-630,30]
höfisches Leben: Huth 1972 404 [185,21-815,26]
Interpretation: Huth 1972 404 [185,21-815,26], Zimmermann, Gisela 1972 148 [630,4-630,5], [630,2-630,30]
Kommentar: Nellmann 1994c 736 [630,4-630,5], 737 [630,4-630,5], Gilmour 2000 47 [630,4-630,5]
Lichtmetaphorik: Cessari 2000 81-82 [630,3-630,11]
Minne u. Ehe: Huth 1972 404 [185,21-815,26], Zimmermann, Gisela 1972 148 [630,4-630,5], [630,2-630,30]
Orgeluse: Zimmermann, Gisela 1972 148 [630,4-630,5], [630,2-630,30]
Der Pleier: Kern, Peter 1981 189 [630,3-630,5]
Realismus: Huth 1972 404 [185,21-815,26]
Redewendungen, Formelhaftes usw: Matz 1907 16 [630,4-630,5]
Reim: Matz 1907 16 [630,4-630,5]
Religion: Cessari 2000 81-82 [630,3-630,11]
Rezeption (sekundär - Mittelalter): Kern, Peter 1981 189 [630,3-630,5]
Stil: Mergell 1943 301 [630,1-630,20]
Überlieferung: Bonath und Lomnitzer 1989 137 [629,17-630,29]
Übersetzung: Nellmann 1994c 736 [630,4-630,5], 737 [630,4-630,5]
|