670, 4 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 670, 3]
Artus: Gürttler 1976 139 [670,1-670,4]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Boigs 1987 374 [670,1-672,20]
Grammatik: Boysen 1910 119
heterodoxe Einflüsse: Bayer, Hans 1978 79 Anm. 18 [670,1-670,4]
Interpretation: Huth 1972 404 [185,21-815,26], Kratz, H. 1973a 367 [670,1-671,6], Lampe 1987c 331 [670,1-670,4], Haferland 1988 81, Pratelidis 1994 79 [670,1-670,4], Brüggen 1996 215
Rezeption (sekundär - Mittelalter): Nyholm 1964 265 [667,1-670,20]
Überlieferung: Nellmann 1966 327 [670,4-670,5], Bonath und Lomnitzer 1989 100 [669,13-670,4]
Wortschatz: Rooth 1970 169 [670,1-670,30]
 [Zu 670, 5]