Adaptation: Fourquet 1938b 148 Anm. 3, Fourquet 1966b 117 Anm. 2
Ausgabe: Nellmann 1994c 749
Entstehungsgeschichte des Parzival: Boigs 1987 371 [686,1-686,26], [686,1-686,30]
Erzähltechnik: Green 1982b 230 [686,1-686,5], 231 Anm. 13, 231 [686,1-686,5], 243 Anm. 54
Fiktionalität: Huth 1972 404 [185,21-815,26]
Gawan-Handlung: Poag 1977 74 [686,1-686,10], Boigs 1987 371 [686,1-686,26], [686,1-686,30]
Gebärde u. Geste: Peil 1975 149 Anm. 9, 310, 328
Gesamtwürdigung: Kratz, H. 1973a 372 [686,1-688,4]
Grammatik: Boysen 1910 56
Handschriftliches: Klein, T. 1992 45 Anm. 59
höfisches Leben: Huth 1972 404 [185,21-815,26]
Humor: Coxon 2002 126 Anm. 41 [686,1-686,26]
Interpretation: Huth 1972 404 [185,21-815,26], Green 1982b 230 [686,1-686,5], 231 Anm. 13, 231 [686,1-686,5], 243 Anm. 54
Kommentar: Nellmann 1994c 749, Gilmour 2000 293
Minne u. Ehe: Huth 1972 404 [185,21-815,26]
Quellen - allgemein: Fourquet 1938b 148 Anm. 3, Fourquet 1966b 117 Anm. 2
Quellen - Chrétien: Fourquet 1938b 148 Anm. 3, Fourquet 1966b 117 Anm. 2
Realismus: Huth 1972 404 [185,21-815,26]
Sprache: Klein, T. 1992 45 Anm. 59
Überlieferung: Bonath und Lomnitzer 1989 107 [685,14-686,18], 138 [685,23-686,8], Klein, T. 1992 45 Anm. 59
Übersetzung: Zeydel und Morgan 1951 365, Nellmann 1994c 749
|