93,11 (zu den werkspezifischen Angaben) | [Zu 93,10] |
Abbildungen: Schirok 1985 199, Stephan-Chlustin 2004 82 [93,10-93,11], 83 [93,11-93,20]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Wolff, L. 1924 182 [93,11-96,10], Wolff, L. 1967e 186 [93,11-96,10] Erzähltechnik: Green 1978c 140 [93,11-93,17], Schu 2002 97 [93,11-93,17] heterodoxe Einflüsse: Katann 1957/58 327 [93,1-93,30] Interpretation: Kratz, H. 1973a 186 [93,11-94,4], Ortmann 1973 689 [93,11-96,11], Huber, H. 1981 3, 40, Gilmour 1997 323 Anm. 46, Hartmann, Heiko 2000 117 [93,11-93,22], 207 [93,11-93,22], 247 [93,11-93,17] Lesarten: Matz 1907 98 Minne u. Ehe: Kleber, J. 1992b 182 [93,11-93,17] Quellen - Chrétien: Lichtenstein 1897 13 [17,15-127,18] Redewendungen, Formelhaftes usw: Matz 1907 98 Rezeption (sekundär - Mittelalter): Schirok 1982 137 Syntax: Heinzle 1972 96 [93,11-93,13] Wortsinn: Gilmour 2000 109, Hartmann, Heiko 2000 237 Zeitverhältnisse: Matz 1907 98, Doebele-Flügel 1977 352 Anm. 138 | |
[Zu 93,12] |