ver-kêren swv [ Lexer ] [ BMZ ] [ Findebuch ]

verkêret
104,21	dem gelîch./ dâ vor was si ritterlîch:/ ach wênc, daz wirt	verkêret gar,/ si wirt nâch jâmer nu gevar./ ir schade wirt lanc
264,7	wart an in./ er wânde, ir wîplîcher sin/ wær gein im	verkêret,/ unt daz si gunêret/ het ir kiusche unde ir prîs/ mit
459,29	eit,/ dâ von froun Jeschûten leit/ ze liebe wart	verkêret/ unt ir fröude gemêret./ // /Parzivâl zem wirte sîn/
verkêrt
98,15	kint/ wârn von weinen vil nâch blint./ /Die den schilt	verkêrt dâ hânt getragn,/ den begunde ir friwent ze velde sagn/
104,9	wider vant,/ dô zuct ein grif ir zeswen hant:/ daz wart ir	verkêrt hie mite./ si dûhte wunderlîcher site,/ wie
518,29	diu werc volbrâhte,/ des ir herzen gir gedâhte./ sus wart	verkêrt diu mennischeit:/ daz was iedoch Adâme leit,/ // Doch
verkêrtem
519,8	hart unlougenlîche/ von alter dar der liute vil/ mit	verkêrtem antlützes zil:/ si truogen vremdiu wilden mâl./ dô sagete
verkêrten
297,13	hagel,/ noch scherpfer dan der bîn ir zagel./ seht, die	verkêrten Keien prîs./ der was manlîcher triwen wîs:/ vil hazzes
518,19	liez,/ vil würze er se mîden hiez/ die menschen fruht	verkêrten/ unt sîn geslähte unêrten,/ "anders denne got uns