| 106,1
|
dâ si zein ander gâhten. |
|
|
| 106,2
|
die poynder sich tâ flâhten, |
| 106,3
|
sich wurren die banier: |
| 106,4
|
dâ viel manec degen fier. |
| 106,5
|
aldâ worht mîns hêrren hant |
| 106,6
|
dâ von ir aller prîs verswant. |
| 106,7
|
dô kom gevarn Ipomidôn: |
| 106,8
|
mit tôde er mîme hêrren lôn |
| 106,9
|
gap, daz er in nider stach |
| 106,10
|
dâ'z manec tûsent ritter sach. |
| 106,11
|
von Alexandrîe |
| 106,12
|
mîn hêrre valsches vrîe |
| 106,13
|
gein dem künege kêrte, |
| 106,14
|
des tjost in sterben lêrte. |
| 106,15
|
sînen helm versneit des spers ort |
| 106,16
|
durch sîn houbet wart gebort, |
| 106,17
|
daz man den trunzûn drinne vant. |
| 106,18
|
iedoch gesaz der wîgant, |
| 106,19
|
al töunde er ûz dem strîte reit |
| 106,20
|
ûf einen plân, die was breit. |
| 106,21
|
übr in kom sîn kappelân. |
| 106,22
|
er sprach mit kurzen worten sân |
| 106,23
|
sîne bîhte und sande her |
| 106,24
|
diz hemde unt daz selbe sper |
| 106,25
|
daz in von uns gescheiden hât. |
| 106,26
|
er starp ân alle missetât. |
| 106,27
|
junchêrren und die knappen sîn |
| 106,28
|
bevalch er der künegîn. |
| 106,29
|
Er wart geleit ze Baldac. |
| 106,30
|
diu kost den bâruc ringe wac. |
|