| 269,1
|
Parzivâl dô mit triwen fuor: |
|
|
| 269,2
|
er nam daz heiltuom, drûf er swuor. |
| 269,3
|
sus stabter selbe sînen eit. |
| 269,4
|
er sprach "hân ich werdekeit: |
| 269,5
|
ich hab se odr enhab ir niht, |
| 269,6
|
swer mich pîme schilde siht, |
| 269,7
|
der prüevet mich gein rîterschaft. |
| 269,8
|
des namen ordenlîchiu kraft, |
| 269,9
|
als uns des schildes ambet sagt, |
| 269,10
|
hât dicke hôhen prîs bejagt: |
| 269,11
|
ez ist ouch noch ein hôher name. |
| 269,12
|
mîn lîp gein werltlîcher schame |
| 269,13
|
immer sî gewenket |
| 269,14
|
und al mîn prîs verkrenket. |
| 269,15
|
dirre worte sî mit werken pfant |
| 269,16
|
mîn gelücke vor der hœhsten hant: |
| 269,17
|
ich hânz dâ für, die treit got. |
| 269,18
|
nu müeze ich flüsteclîchen spot |
| 269,19
|
ze bêden lîben immer hân |
| 269,20
|
von sîner kraft, ob missetân |
| 269,21
|
disiu frouwe habe, dô diz geschach |
| 269,22
|
daz i'r fürspan von ir brach. |
| 269,23
|
och fuort ich mêr goldes dan. |
| 269,24
|
ich was ein tôre und niht ein man, |
| 269,25
|
gewahsen niht pî witzen. |
| 269,26
|
vil weinens, dâ bî switzen |
| 269,27
|
mit jâmer dolte vil ir lîp. |
| 269,28
|
sist benamn ein unschuldic wîp. |
| 269,29
|
dane scheide ich ûz niht mêre: |
| 269,30
|
des sî pfant mîn sælde und êre. |
|