| 34,1
|
sine wolt och des niht lâzen, |
|
|
| 34,2
|
dâ sîniu kinder sâzen, |
| 34,3
|
diu bat si ezzen vaste. |
| 34,4
|
diz bôt si zêrn ir gaste. |
| 34,5
|
gar disiu junchêrrelîn |
| 34,6
|
wâren holt der künegîn. |
| 34,7
|
dar nâch diu frouwe niht vergaz, |
| 34,8
|
si gieng och dâ der wirt saz |
| 34,9
|
und des wîp diu burcrâvin. |
| 34,10
|
den becher huop diu künegin, |
| 34,11
|
si sprach "lâ dir bevolhen sîn |
| 34,12
|
unseren gast: diu êre ist dîn. |
| 34,13
|
dar umbe ich iuch beidiu man." |
| 34,14
|
si nam urloup, dô gienc si dan |
| 34,15
|
aber hin wider für ir gast. |
| 34,16
|
des herze truoc ir minnen last. |
| 34,17
|
daz selbe ouch ir von im geschach; |
| 34,18
|
des ir herze unde ir ouge jach: |
| 34,19
|
diu muosens mit ir phlihte hân. |
| 34,20
|
mit zühten sprach diu frouwe sân |
| 34,21
|
"gebietet, hêrre: swes ir gert, |
| 34,22
|
daz schaf ich: wand ir sît es wert. |
| 34,23
|
und lât mich iwer urloup hân. |
| 34,24
|
wirt iu hie guot gemach getân, |
| 34,25
|
des vröwen wir uns über al." |
| 34,26
|
guldîn wârn ir kerzstal: |
| 34,27
|
vier lieht man vor ir drûfe truoc. |
| 34,28
|
si reit ouch dâ si vant genuoc. |
| 34,29
|
Sine âzen och niht langer dô. |
| 34,30
|
der helt was trûric unde frô. |
|