| 659,1
|
hêr, sît iwer starkiu nôt |
|
|
| 659,2
|
ist worden wendec âne tôt, |
| 659,3
|
Sîn gâbe stêt in iwer hant: |
| 659,4
|
dise burc unt diz gemezzen lant, |
| 659,5
|
ern kêrt sich nimmer mêr nu dran. |
| 659,6
|
er solt ouch vride von im hân, |
| 659,7
|
des jaher offenbâre |
| 659,8
|
(er ist mit rede der wâre), |
| 659,9
|
swer dise âventiure erlite, |
| 659,10
|
daz dem sîn gâbe wonte mite.
|
| 659,11
|
swaz er gesach der werden |
| 659,12
|
ûf kristenlîcher erden, |
| 659,13
|
ez wære magt wîp oder man, |
| 659,14
|
der ist iu hie vil undertân: |
| 659,15
|
manc heiden unde heidenîn |
| 659,16
|
muose ouch bî uns hie ûf sîn. |
| 659,17
|
nu lât daz volc wider komn |
| 659,18
|
dâ nâch uns sorge sî vernomn. |
| 659,19
|
ellende frumt mirz herze kalt. |
| 659,20
|
der die sterne hât gezalt, |
| 659,21
|
der müeze iuch helfe lêren |
| 659,22
|
und uns gein freuden kêren. |
| 659,23
|
ein muoter ir fruht gebirt: |
| 659,24
|
diu fruht sînr muoter muoter wirt. |
| 659,25
|
von dem wazzer kumt daz îs: |
| 659,26
|
daz læt dan niht decheinen wîs, |
| 659,27
|
daz wazzer kum ouch wider von im.
|
| 659,28
|
swenne ich gedanke an mich nim |
| 659,29
|
daz ich ûz freuden bin erborn, |
| 659,30
|
wirt freude noch an mir erkorn, |
|