| 803,1
|
Des gezeltes winden nam man abe.
|
| 803,2
|
der künc sprach "wederz ist der knabe |
|
|
| 803,3
|
der künc sol sîn übr iwer lant?" |
| 803,4
|
al den fürsten tet er dâ bekant |
| 803,5
|
"Wâls unde Norgâls, |
| 803,6
|
Kanvoleiz unt Kyngrivâls |
| 803,7
|
der selbe sol mit rehte hân, |
| 803,8
|
Anschouwe und Bêalzenân. |
| 803,9
|
kom er imer an mannes kraft, |
| 803,10
|
dar leistet im geselleschaft. |
| 803,11
|
Gahmuret mîn vater hiez, |
| 803,12
|
der mirz mit rehtem erbe liez: |
| 803,13
|
mit sælde ich gerbet hân den grâl: |
| 803,14
|
nu enpfâhet ir an disem mâl |
| 803,15
|
iweriu lêhn von mîme kinde, |
| 803,16
|
ob ich an iu triwe vinde." |
| 803,17
|
mit guotem willen daz geschach: |
| 803,18
|
vil vanen man dort füeren sach. |
| 803,19
|
dâ lihen zwuo kleine hende |
| 803,20
|
wîter lande manec ende. |
| 803,21
|
gekrœnet wart dô Kardeiz. |
| 803,22
|
der betwang och sider Kanvoleiz |
| 803,23
|
und vil des Gahmuretes was.
|
| 803,24
|
bî dem Plimizœl ûf ein gras |
| 803,25
|
wart gesidel und wîter rinc genomn, |
| 803,26
|
dâ si zem brôte solden komn. |
| 803,27
|
snellîche dâ enbizzen wart. |
| 803,28
|
daz her kêrt an die heimvart: |
| 803,29
|
diu gezelt nam man elliu nider:
|
| 803,30
|
mit dem jungen künge se fuoren wider.
|
|