Liddamus
[ BMZ ]
Liddamus | ||
416,19 | getân,/ dô stuont dâ einer sküneges man,/ der was geheizen | Liddamus./ Kyôt in selbe nennet sus./ Kyôt la schantiure |
417,1 | dez sage ich tiuschen fürbaz./ // /Dô sprach der fürste | Liddamus/ "waz solt der in mîns hêrren hûs,/ der im sînen |
417,16 | oder wît,/ man mac sich iwer lîhte erwern./ hêr | Liddamus, vil wol ernern/ trûwe ich vor iu disen man:/ |
418,27 | bete sicherheit./ dô was mit rede aldâ bereit/ der herzoge | Liddamus/ begunde ouch sîner rede alsus/ mit spæhlîchen worten,/ |
419,11 | ich pin iedoch mir selben holt."/ /sus sprach der rîche | Liddamus./ "welt irz sîn hêr Turnus,/ sô lât mich sîn hêr |
421,13 | odr ich gelêre in râche nôt."/ /"des volge ich," sprach | Liddamus./ "wan swaz sîn œheim Artûs/ hât, unt die von |
425,16 | /dô si die rede erhôrten sus,/ dô sprach aber | Liddamus/ "mit dirre hêrrn urloube ich nuo/ spriche: och râten si |
770,4 | der herzoge Farjelastis von Affricke,/ und der künec | Liddamus von Agrippe,/ der künec Tridanz von Tinodonte,/ und |