11, 1 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 10,30]
Charakterisierung: Blamires 1966 21, Ortmann 1972 40 Anm. 14 [11,1-11,8], Noltze 1995b 61
Entstehungsgeschichte des Parzival: Schreiber, A. 1922 164 [9,1-12,2], Cucuel 1937 16 [9,1-12,2]
Erzähltechnik: Cucuel 1937 52 [10,12-12,18], Green 1980b 133 Anm. 136, Green 1982b 47 Anm. 33, Urscheler 2002 78 [10,15-12,2], 95 [11,1-11,8]
französischer Wortschatz: Suolahti 1933 294
Geographie: Wynn 1961a 29, Wynn 1984 136
Geschichte: Snelleman 1941 20 Anm. 1
Gönner: Benkert 1979 8 zitiert als 11, l. 11
Grammatik: Ehrismann, G. 1903/04 146 [11,1-11,5]
Handschriftliches: Schirok 1989b XXVI
Interpretation: Schwietering 1941 243 [11,1-11,3], Schwietering 1969j 321 [11,1-11,3], Kratz, H. 1973a 173 [11,1-11,8], Ortmann 1973 671 [11,1-11,8], Tax 1973a 11 [10,1-12,30], Huber, H. 1981 72, Arentzen und Ruberg 1987 177, Noltze 1995b 98 [8,2-11,22]
Kreuzzug u. Pilgerfahrt: Kratz, H. 1999 130 [10,12-12,2]
Lesarten: Suolahti 1933 294
Minne u. Ehe: Wiegand 1972 244 [10,15-12,1]
Namen: Passage 1984 194 [10,13-11,30]
Quellen - allgemein: Panzer 1940a 65 [10,12-12,2], Kratz, H. 1973a 465 [10,12-12,2]
Rezeption (sekundär - Mittelalter): Medert 1989 250 Anm. 33 [10,12-12,2], Unger, R. 1990 179 [9,29-12,14]
Schoette: Hartmann, Heiko 2000 234 [10,13-12,2], Emmerling 2003 243 [11,1-11,8]
Sprache: Barufke 1995 148
Überlieferung: Bonath und Lomnitzer 1989 118 [10,19-13,8]
Wortschatz: Riemer, G. 1906 49
 [Zu 11, 2]