132,27 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 132,26]
Adaptation: Mergell 1943 36 Anm. 48, 38 Anm. 52 [132,22-133,5]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Karg-Gasterstädt 1925 155 [107,10-170,13]
Erzähltechnik: Cucuel 1937 54 [132,20-132,28]
Grammatik: Boysen 1910 58, Yeandle 1984 341-42
Handschriftliches: Yeandle 1984 341-42
heterodoxe Einflüsse: Katann 1957/58 327 [132,1-132,30]
Interpretation: Yeandle 1984 341-42, 380 [129,27-132,28]
Intertextualität: Draesner 1993 201 [132,25-133,2]
Jungfräulichkeit: Müller, Maria E 1995 303
Lexikographie: Yeandle 1988a 155 [132,25-132,30]
Philologie: Yeandle 1984 341-42
Quellen - Chrétien: Rochat 1858 87 [132,26-132,30]
Raum u. Bewegung: Kordt 1997 26
Reim: Yeandle 1984 341-42, Eichholz 1987 256
Rezeption (sekundär - Mittelalter): Nyholm 1964 133 [130,26-133,28]
Rezeption (sekundär - Neuzeit): Strässle 2001 370 Anm. 576 [132,26-132,27]
Rittertum: Vogt, D. 1985 41 [130,1-132,30]
Sprache: Hicks 1902 322, Beck, Hartmut 1994 100
Stil: Yeandle 1984 341-42
Überlieferung: Hartl 1928 9, Kühnel 1972 206, Bonath und Lomnitzer 1989 122 [132,5-133,2], Rolle 2001 108, 109
Übersetzungsproblematik: Yeandle 1984 341-42
Werkstruktur: Fourquet 1965 141 [129,5-133,2], Fourquet 1979j 166 [129,5-133,2]
 [Zu 132,28]