164,28 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 164,27]
Adaptation: Gilmour 2000 43-45 [163,17-166,16]
Bibelmotivik: Gilmour 2000 43-45 [163,17-166,16]
Charakterisierung: Johnson, L. 1978c 294 [164,12-165,4], Gilmour 2000 26 [163,17-166,16], 136-37 [163,17-166,16]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Wolff, L. 1924 182 [164,5-167,4], Karg-Gasterstädt 1925 155 [107,10-170,13], Wolff, L. 1967e 186 [164,5-167,4]
Erzähltechnik: Wolf, A. 1995 44
Grammatik: Boysen 1910 70, Gilmour 2000 20
Hartmann von Aue: Schnell, Rüdiger 1973 309 [164,27-165,2]
Herrschaft: Schröder, J. 2004 180 [164,25-165,2]
Interpretation: Joos und Whitesell 1951 99, Mersmann 1971 128 [164,11-165,4], Huth 1972 135, Kratz, H. 1973a 230 [164,11-165,2], Huber, H. 1981 85 [164,12-165,2], Nellmann 1994c 544, Gilmour 2000 43-45 [163,17-166,16], 61 [164,11-165,4], 73
Minne u. Ehe: Wolf, N. 1970 68, Christoph 1981a 203, Karg, I. 1993b 159
Philologie: Decke-Cornill 1985 199
Quellen - allgemein: Singer, S. 1916 54, Weber, G. 1928 28 [164,24-165,14]
Quellen - Chrétien: Lichtenstein 1897 22 [164,24-165,14], 23 [164,24-165,14], Rachbauer 1934 54 [164,11-165,14], Rachbauer 1970 54 [164,11-165,14], Rachbauer 1980 54 [164,11-165,14]
Rezeption (sekundär - Mittelalter): Nyholm 1964 139 [164,11-166,20], Margetts 1987 36 Anm. 8 [163,16-166,30], Russ 2000 133
schame: Gilmour 2000 43-45 [163,17-166,16]
Schönheit: Heckel, H. 1939 93 [164,2-165,30]
Stil: Laserstein 1967 32 [153,14-372,18]
Syntax: Gilmour 2000 73
tumpheit: Haas, A. 1964 84
Überlieferung: Kühnel 1972 206
Werkstruktur: Hirschberg 1976 62 [164,9-165,4], Schultz, J. 1983 70
Wortsinn: Gilmour 2000 73
zuht: Gilmour 2000 33 [163,17-166,16]
 [Zu 164,29]