205, 2 (zu den werkspezifischen Angaben) | [Zu 205, 1] |
Entstehungsgeschichte des Parzival: Karg-Gasterstädt 1925 71 [205,1-205,2]
Erzähltechnik: Green 1982b 72 Anm. 46 [204,21-205,9] Grammatik: Boysen 1910 58 heterodoxe Einflüsse: Rahn 1933 324 [205,1-206,30] Interpretation: Huth 1972 404 [185,21-815,26] Metaphorik u. Bildlichkeit: Pastré 1979 181 Quellen - Chrétien: Lichtenstein 1897 31 [204,30-205,2], Rachbauer 1934 124 [204,15-205,8], Rachbauer 1970 124 [204,15-205,8], Rachbauer 1980 124 [204,15-205,8] Rhetorik: Pastré 1979 96 Rittertum: Green 1978a 38 [204,21-205,8] Sprache: Tao 1997 43 Anm. 9, 44, 190 [204,28-205,2] Stil: Kinzel 1874 32, Laserstein 1967 32 [153,14-372,18] Syntax: Horacek 1964 240 [204,30-205,2] Wirtschaft u. Handel: Otto 1993 218 Anm. 590 [205,1-205,8] Wortschatz: Mersmann 1971 235 [205,1-205,2], 236 | |
[Zu 205, 3] |