221,20 (zu den werkspezifischen Angaben) | [Zu 221,19] |
Adaptation: Pastré 1979 378 [221,13-222,9]
Artus: Gürttler 1976 136 [221,13-222,6] Artusepik: Emmel 1951 91-93 [221,13-222,6] Charakterisierung: Blamires 1966 159 [221,16-221,25], Ortmann 1972 35 [221,13-222,6] Entstehungsgeschichte des Parzival: Schreiber, A. 1922 125 [221,20-222,6] Erzähltechnik: Green 1982b 87 [221,13-222,6], Schu 2002 229 [221,19-222,2] Gebärde u. Geste: Peil 1975 114 [221,14-222,6], 223 Anm. 24 höfisches Leben: Brall 1986 569 [221,13-222,7] Interpretation: Huth 1972 404 [185,21-815,26], Kratz, H. 1973a 247 [216,5-222,9], Nellmann 1994c 566 [221,19-222,2], Pratelidis 1994 119 [221,13-222,6], Nyholm 1997 235 [221,19-221,25], Pappas 2001 164 Anm. 25 [221,13-222,6] Ironie: Green 1979a 324 Anm. 2 [221,13-222,6] Litotes: Kratz, H. 1973a 90 [221,20-221,25] Minne u. Ehe: Kleber, J. 1992b 256 [221,13-222,6] Quellen - allgemein: Weber, G. 1928 41 [220,25-222,9] Quellen - Chrétien: Lichtenstein 1897 35 [221,13-222,6], Rachbauer 1934 109 [221,13-221,23], 131 [221,20-221,25], Rachbauer 1970 109 [221,13-221,23], 131 [221,20-221,25], Rachbauer 1980 109 [221,13-221,23], 131 [221,20-221,25] Rezeption (sekundär - Mittelalter): Jillings 1980 230 [221,13-222,6] Rittertum: Groos 1995 82 Stil: Laserstein 1967 32 [153,14-372,18] Syntax: Horacek 1964 232 [221,19-221,25] Überlieferung: Bonath und Lomnitzer 1989 110 [220,5-221,21] Verwandtschaftsverhältnisse: Schultheiß 1937 38 [221,13-222,6], Delabar 1990 195 Anm. 24 [221,13-222,6], 287 Anm. 43 [221,13-222,6] | |
[Zu 221,21] |