252,15 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 252,14]
Adaptation: Ehrismann, G. 1927 239 Anm. 1 [252,15-252,17], Hilka 1932 697, Backes, S. 1999 26 [251,25-253,23]
Charakterisierung: Blamires 1966 100
Entstehungsgeschichte des Parzival: Schreiber, A. 1922 139 [252,15-252,26]
Erzähltechnik: Harroff 1974 65, Green 1982b 96 Anm. 26 [252,14-252,17], 116 [252,11-252,15], 217 Anm. 145, 326 Anm. 20, Green 1983a 58, Eichholz 1987 46 [252,14-252,15], Backes, S. 1999 29, Green 2002e 171 Anm. 26 [252,14-252,17], Urscheler 2002 164 [252,11-252,26]
Fragen: Kordt 1997 135 Anm. 2 [250,12-253,8]
Grammatik: Adelberg 1960 151 [252,10-252,15]
Interpretation: Huth 1972 404 [185,21-815,26], Kratz, H. 1973a 261 [252,9-254,19], Huber, H. 1981 292 Anm. 351 [252,14-252,19], Christoph 1984a 209, Czerwinski 1989 108 [252,11-252,15], Drecoll 2000 282 Anm. 15
Intertextualität: Draesner 1993 265 Anm. 145 [252,14-252,15]
Inzest: Buschinger 1985a 132 [249,23-252,15], Buschinger 1994d 52 [249,23-252,15], Buschinger 1995e 42 Anm. 80 [249,23-252,15], Buschinger 1995h 72 [249,23-252,15], Buschinger 2001h 82 [249,23-252,15]
Quellen - allgemein: Heinzel 1893 42
Quellen - Chrétien: Rochat 1858 96 [252,14-252,15], Rachbauer 1934 177 [252,9-252,17], Rachbauer 1970 177 [252,9-252,17], Rachbauer 1980 177 [252,9-252,17]
schame: Yeandle 1994b 326 [252,14-252,15], Yeandle 2001 158 [252,14-252,15]
Sigune: Heise 1957 45 [249,11-253,9], Braunagel 1999 14 [252,9-253,18], 15 [252,9-253,19], 17
Steiner, Rudolf (Anthroposophie): Stein, W. 1988 108 [252,11-252,15]
Stil: Laserstein 1967 32 [153,14-372,18], Kutzner 1975 80 [252,14-252,17]
Syntax: Mourek 1911 24 [252,14-252,15]
Verwandtschaftsverhältnisse: Busse, Werner 1979 123 [251,21-255,1], Bertau 1983i 195, 210, Schmid, E. 1986 180, Jones, W. 1990 28, Backes, S. 1999 11, Brackert und Fuchs-Jolie 2002 218, Sutter 2003 182 [252,14-252,15]
 [Zu 252,16]