325, 1 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 324,30]
Abbildungen: Stephan-Chlustin 2004 221 [325,1-325,2]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Kratz, H. 1973a 169 [325,1-325,29]
Erzähltechnik: Parshall 1981 249 Anm. 7 [322,1-325,30]
Interpretation: Huth 1972 404 [185,21-815,26], Kratz, H. 1973a 276 [323,1-325,16], Mettke 1981 25, Pratelidis 1994 94 [325,1-325,4]
Quellen - Chrétien: Lichtenstein 1897 55 [325,1-325,2], Rachbauer 1934 226 [325,1-325,2], Rachbauer 1970 226 [325,1-325,2], Rachbauer 1980 226 [325,1-325,2]
Redewendungen, Formelhaftes usw: Matz 1907 37 [325,1-325,2]
Rezeption (sekundär - Mittelalter): Nyholm 1964 162 [324,11-325,10]
Sprache: Barufke 1995 94
Stil: Laserstein 1967 32 [153,14-372,18]
Überlieferung: Hofstätter 1951 78 [324,5-325,10], Bonath und Lomnitzer 1989 128 [324,5-325,10]
Werkstruktur: Fourquet 1965 155 [324,30-326,5], Fourquet 1979j 180 [324,30-326,5]
Wolfram - Biographie: Mettke 1989a 10
Wortsinn: Gilmour 2000 137
 [Zu 325, 2]