378,11 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 378,10]
Abbildungen: Stephan-Chlustin 2004 126 [378,8-378,20]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Boigs 1987 368 [378,10-378,11]
Grammatik: Boysen 1910 72
Humor: Kant 1878 123 Anm. 2
Interpretation: Huth 1972 404 [185,21-815,26], Zimmermann, Gisela 1974 242-43, 288 [378,5-378,20], Pérennec 1984f 217 [378,10-378,11]
Metaphorik u. Bildlichkeit: Zimmermann, Gisela 1974 242-43
Quellen - allgemein: Heinzel 1893 77 [378,7-378,14]
Rezeption (sekundär - Mittelalter): Nyholm 1964 168 [378,5-379,20]
Sprache: Bötticher 1876 328, Moebius 1898 44 [378,10-378,11], Lötscher 1973 82 [378,10-378,11], Beck, Hartmut 1994 33 [377,30-378,15]
Stil: Bayer, Hans J 1962 219, Zimmermann, Gisela 1974 242-43, Kutzner 1975 100 [378,10-378,11], 206 [378,5-379,30]
Tiere u. Tiersymbolik: Doebele-Flügel 1977 122 [378,5-378,11]
Überlieferung: Hofmeister, R. 1976a 85, 98 [378,10-378,13]
Wahrnehmung, Blick usw: Greenfield 2004b 140 [378,7-378,11]
Werkstruktur: Fourquet 1970 296 [376,1-379,30], Fourquet 1979k 187 [376,1-379,30]
Wortschatz: Zimmermann, Gisela 1974 242-43
 [Zu 378,12]