Adaptation: Mergell 1943 270 [417,11-418,22]
Buch VIII: Mohr 1965a 31 [418,9-418,25], Mohr 1979g 130 [418,9-418,25]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Schreiber, A. 1922 148 [418,9-418,22]
Erzähltechnik: Green 1982b 144 [418,9-418,25], Urscheler 2002 99 [417,12-418,22], 244 [417,12-418,22]
Gawan-Handlung: Emmel 1951 126 [415,9-418,22], Jones, M. 1999 63 [418,19-418,20]
Humor: Bertau 1977a 128 [416,17-420,30], 130 [416,17-420,30], Bertau 1983d 100 [416,17-420,30], 102 [416,17-420,30]
Interpretation: Johnson, S. 1970a 103 [418,9-418,22], Huth 1972 404 [185,21-815,26]
Metaphorik u. Bildlichkeit: Bock, L. 1879 33 [418,18-418,20]
Oxymoron: Freytag, W. 1972a 50 Anm. 12 [418,18-418,20]
Quellen - allgemein: Heinzel 1893 36 [418,16-418,22]
Redewendungen, Formelhaftes usw: Gilmour 2000 248
Rezeption (sekundär - Mittelalter): Nyholm 1964 173 [418,1-418,25]
Stil: Kutzner 1975 106 [418,18-418,20], Pastré 1978 80 [417,11-418,22], Schmidt, E. 1979 36
Überlieferung: Rolle 2001 50
Zeitverhältnisse: Rührmund 1848 468 [418,9-418,25]
|