449,25 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 449,24]
Apokoinu: Voß, R. 1972 92 [448,27-451,3]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Karg-Gasterstädt 1925 56 [449,21-450,4], Mohr 1979i 155 [448,27-451,2]
ethischer Wortschatz: Palmer, N. 1993 60 [449,21-450,8]
Frauenfiguren: Jacobson 1989 8 [446,6-449,30]
heterodoxe Einflüsse: Katann 1957/58 322 [448,1-449,30]
Interpretation: Huth 1972 404 [185,21-815,26], Kratz, H. 1973a 287 [448,1-449,25], Johnson, L. 1999 339 [446,10-449,25]
Interpunktion: Paul, H. 1876 90 [449,22-449,25]
Intratextualität: Gilmour 2000 100 [449,21-450,8]
Kommunikation: Classen 2002a 271
Kyot: Mohr 1966c 52 Anm. 6 [448,27-451,2]
Lichtmetaphorik: Cessari 2000 135 [449,22-449,30]
Minne u. Ehe: Kleber, J. 1992b 290
Namen: Passage 1984 188 [446,1-450,30], 208 [446,1-450,30]
Quellen - allgemein: Zatocil 1968b 271 Anm. 16 [448,22-451,3]
Quellen - Chrétien: Rachbauer 1934 232 [448,27-449,25], Rachbauer 1970 232 [448,27-449,25], Rachbauer 1980 232 [448,27-449,25]
Rezeption (sekundär - Mittelalter): Nyholm 1964 191 [449,12-452,15]
Sexuelles u. Geschlechterbeziehungen: Marchand 1977b 145 [449,21-451,30]
Stil: Weber, G. 1928 251 Anm. 391 [448,27-450,11]
triuwe: Heckel, H. 1939 43, 58, Schmid, E. 1976 149
 [Zu 449,26]