474,25 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 474,24]
Adaptation: Fourquet 1938b 189 Anm. 1 [474,21-474,25], Mergell 1943 214 [474,25-475,4], 215-16 [474,25-475,3], 240 [474,25-475,12], Pastré 1979 377 [472,21-478,4], Wolf, A. 1985a 57 Anm. 75, Wolf, A. 1999h 321 Anm. 75
Bildungsroman: Sauer, P. 2000 192 Anm. 445 [474,1-476,30]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Boigs 1984 12 [473,5-476,30], 14 [473,5-476,30]
Erzähltechnik: Parshall 1981 68 [473,1-474,30]
Gebärde u. Geste: Peil 1975 77 Anm. 8 [474,25-474,26], 308, 323
Geschichte: Snelleman 1941 51-52 [474,25-475,4]
Herrschaft: Schröder, J. 2004 270
heterodoxe Einflüsse: Kahane, H. und Kahane, R. 1965 59
Interpretation: Faust 1903/04 280 [473,4-475,12], 289 [473,5-477,30], Bertau 1972/73 975 [474,25-476,11], Johnson, S. 1970a 108 [474,21-474,30], Huth 1972 404 [185,21-815,26], Kratz, H. 1973a 297 [473,22-475,12], Ruh 1980 93 [474,25-475,12], Green 1982a 78 Anm. 81 [474,1-474,25], Shockey 2002 157 [474,1-475,12]
Kommunikation: Schnyder, M. 2003 150
Quellen - allgemein: Golther 1925a 179 >
Quellen - Chrétien: Rachbauer 1934 238 [474,23-475,3], Rachbauer 1970 238 [474,23-475,3], Rachbauer 1980 238 [474,23-475,3]
Rezeption (sekundär - Neuzeit): Wagemann 1998 32 [468,12-486,14]
Richtungskonstruktionen: Wießner 1901 503
Rittertum: Groos 1975b 258 [474,1-475,12]
Stil: Schmidt, E. 1979 519
Verwandtschaftsverhältnisse: Delabar 1990 282 Anm. 12 & 13 [473,22-475,4], Sutter 2003 219-20 [474,7-478,6]
Werkstruktur: Horacek 1972 216 [474,23-477,19], 221, Dick, E. 1983a 75 [474,25-474,26], 76 [474,25-474,30]
 [Zu 474,26]