564, 6 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 564, 5]
Adaptation: Mergell 1943 284 Anm. 35 [564,6-564,11], 285 [562,21-564,11]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Boigs 1987 365 [563,1-564,22], 368 [564,6-564,9], 370 [564,6-564,8], 377 [564,6-564,8], [562,29-564,22]
Erzähltechnik: Green 1982b 159 [562,22-564,22], Neugart 1996 157 Anm. 17 [562,21-564,22], Schu 2002 339 Anm. 48 [563,19-564,8], Urscheler 2002 92 [563,13-564,22]
französischer Wortschatz: Suolahti 1933 311
Grammatik: Gärtner 1970 47 [564,6-564,8]
heterodoxe Einflüsse: Bayer, Hans 1978 73 [564,6-564,8]
Interpretation: Huth 1972 404 [185,21-815,26]
Intertextualität: Heinzle 1991a 1009 [562,21-564,22]
Pferde u. Pferdeschmuck: Ohly 1985b 869 Anm. 29 [562,11-564,22], Ohly 1989a 79 Anm. 29 [562,11-564,22], Ohly 1995b 334 Anm. 31 [562,11-564,22]
Quellen - allgemein: Weber, G. 1928 30 [562,28-564,22], 37 [564,2-564,22], Wilmotte 1930 37 Anm. 1 [564,1-565,20], Semper 1934 108 Anm. 5 [562,1-564,22]
Rezeption (sekundär - Mittelalter): Stein, Peter 2000 92 Anm. 228 [562,17-564,22]
Rittertum: Clifton-Everest 1980 163 [563,19-564,11]
Sprache: Ide 1996 212 [564,4-564,8]
Stil: Weber, G. 1928 275 [563,13-564,23]
 [Zu 564, 7]