570,10 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 570, 9]
Charakterisierung: Blamires 1966 385 [570,10-570,11], Ortmann 1972 35 [570,10-570,11]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Boigs 1987 367 [569,28-571,10], [569,28-572,23], 377 [569,30-571,11]
Erzähltechnik: Schwartzkopff 1909 33 [570,10-570,11], Neugart 1996 137 Anm. 23 [569,28-573,24]
Exotisches: Lecouteux 1982c 51 [569,30-570,25]
groteske Figuren: Lichtblau 1995 341-42 [569,28-570,25]
Hartmann von Aue: Wand 1989 164 [569,28-570,25]
Humor: Kant 1878 80 Anm. 2
Interpretation: Huth 1972 404 [185,21-815,26], Dewald 1975 187 Anm. 52 [569,24-572,23]
Philologie: Schmidt, E. 1979 89 zitiert als 510,10
Quellen - allgemein: Weber, G. 1928 30 [569,30-570,25], 33 [570,7-570,13]
Überlieferung: Bonath und Lomnitzer 1989 111 [570,5-571,8], 126 [569,6-570,10]
Werkstruktur: Hirschberg 1976 194 [569,24-570,30]
Wirtschaft u. Handel: Brennig 1993 350 [570,5-570,11]
Wortschatz: Riemer, G. 1906 35
Wortsinn: Gilmour 2000 18
Zauberei: Pastré 1994i 158 [570,10-570,22]
 [Zu 570,11]