Abbildungen: Stephan-Chlustin 2004 225 [571,11-572,30]
Adaptation: Hilka 1932 760 [571,11-571,21]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Boigs 1987 365 [571,11-572,23], 367 [569,28-572,23], 377 [569,30-571,11]
Erzähltechnik: Mahler 1974 545 [571,11-571,12], Neugart 1996 137 Anm. 23 [569,28-573,24]
Gawan-Handlung: McGerr 1993 221 [571,11-571,22]
Grammatik: Boysen 1910 48
Handschriftliches: Klein, T. 1992 43
heterodoxe Einflüsse: Bayer, Hans 1978 85-86 [571,1-571,13]
Interpretation: Mersmann 1971 121 Anm. 26 [571,11-572,21], Huth 1972 404 [185,21-815,26], Dewald 1975 187 Anm. 52 [569,24-572,23]
Rezeption (sekundär - Neuzeit): Wagemann 1998 181 [571,11-572,21]
Sprache: Kraus, C. 1898a 126 [571,11-571,12], Kraus, C. 1985 126 [571,11-571,12]
Tiere u. Tiersymbolik: Ohly 1985b 856 Anm. 10 [571,1-574,30], Ohly 1989a 73 Anm. 10 [571,1-574,30], Ohly 1995b 326 Anm. 11 [571,1-574,30]
Überlieferung: Bonath und Lomnitzer 1989 126 [570,16-571,20]
Werkstruktur: Hirschberg 1976 194 [571,1-572,23]
|