573, 1 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 572,30]
Abbildungen: Schirok 1985 203, Stephan-Chlustin 2004 224 [572,30-573,1]
Adaptation: Hilka 1932 759 [573,1-573,29]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Boigs 1987 378 [572,27-573,13]
Erzähltechnik: Mahler 1974 546 [573,1-574,18], Neugart 1996 137 Anm. 23 [569,28-573,24], 139 [573,1-573,2]
Frauen (allgemein): Meister 1990b 92
heterodoxe Einflüsse: Bayer, Hans 1978 86 [573,1-573,2], Bayer, Hans 1982 172 Anm. 50 [572,15-573,24]
Interpretation: Huth 1972 404 [185,21-815,26], Dewald 1975 182 Anm. 41 [573,1-573,29]
Kommunikation: Schnyder, M. 2003 119 Anm. 84 [573,1-573,28]
Medizin: Haferlach 1991 55 Anm. 1 [573,1-573,29]
Quellen - allgemein: Weber, G. 1928 33 [573,1-573,13]
Quellen - Chrétien: Nellmann 1994c 722 >
Rezeption (sekundär - Mittelalter): Schirok 1982 141, Stein, Peter 2000 241 Anm. 647 [573,1-573,24]
Tiere u. Tiersymbolik: Ohly 1985b 856 Anm. 10 [571,1-574,30], Ohly 1989a 73 Anm. 10 [571,1-574,30], Ohly 1995b 326 Anm. 11 [571,1-574,30]
Überlieferung: Bonath und Lomnitzer 1989 111 [572,26-573,29], Rolle 2001 81
Werkstruktur: Hirschberg 1976 194 [572,24-573,24]
 [Zu 573, 2]