89, 6 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 89, 5]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Wolff, L. 1924 182 [87,7-90,6], Wolff, L. 1967e 186 [87,7-90,6]
Interpretation: Bertau 1972/73 874 [89,1-90,6], Kratz, H. 1973a 185 [89,2-90,16], Ortmann 1973 685 <
Minne u. Ehe: Weigand, H. 1956a 35 [89,3-90,6], Weigand, H. 1969f 175 [89,3-90,6]
Quellen - Chrétien: Lichtenstein 1897 13 [17,15-127,18]
Rezeption (sekundär - Neuzeit): Wagemann 1998 191 [89,3-89,20]
Sprache: Barufke 1995 19 Anm. 50
Überlieferung: Hartl 1928 12, Bonath 1970b 74
 [Zu 89, 7]