Entstehungsgeschichte des Parzival: Wolff, L. 1924 182 [87,7-90,6], Wolff, L. 1967e 186 [87,7-90,6]
Erzähltechnik: Green 1982b 42 Anm. 11 [89,7-89,20], Urscheler 2002 270 [89,18-89,20], Brüggen 2004 187 Anm. 36 [89,7-90,6]
Grammatik: Zimmermann, Gisela 1974 147, Hartmann, Heiko 2000 221
höfisches Leben: Brall 1986 560 Anm. 24 [89,7-90,6]
Interpretation: Bertau 1972/73 874 [89,1-90,6], Kratz, H. 1973a 185 [89,2-90,16], Wynn 1984 318 Anm. 17 [89,7-89,20], Liebertz-Grün 1993a 109 [89,7-89,20], Nellmann 1994c 503 [89,7-89,20], Noltze 1995b 174 [89,8-89,20], Gilmour 2000 262 [89,7-89,20], 275 [89,7-90,6]
Minne u. Ehe: Weigand, H. 1956a 35 [89,3-90,6], Weigand, H. 1969f 175 [89,3-90,6], Christoph 1981a 200 [89,8-89,20]
Quellen - Chrétien: Lichtenstein 1897 13 [17,15-127,18]
Rezeption (sekundär - Neuzeit): Wagemann 1998 191 [89,3-89,20]
Ritterethik: Christoph 1982 35 [89,18-89,20]
Sprache: Bock, C. 1886c 192
Stil: Lichtenstein 1897 86 [89,9-89,20]
Wortschatz: Büchel 1925 23
|