89,17 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 89,16]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Wolff, L. 1924 182 [87,7-90,6], Wolff, L. 1967e 186 [87,7-90,6]
Erzähltechnik: Richey 1923b 89 Anm. 96 [89,14-89,17], Green 1982b 42 Anm. 11 [89,7-89,20], Brüggen 2004 187 Anm. 36 [89,7-90,6]
Gahmuret: Richey 1923b 31 Anm. 23 [89,7-89,17], Cucuel 1937 66 [89,8-89,17]
Grammatik: Hartmann, Heiko 2000 221
höfisches Leben: Brall 1986 560 Anm. 24 [89,7-90,6]
Interpretation: Bertau 1972/73 874 [89,1-90,6], Kratz, H. 1973a 185 [89,2-90,16], Wynn 1984 318 Anm. 17 [89,7-89,20], Liebertz-Grün 1993a 109 [89,7-89,20], Nellmann 1994c 493 [89,8-89,17], 503 [89,7-89,20], Noltze 1995b 174 [89,8-89,20], Gilmour 2000 262 [89,7-89,20], 275 [89,7-90,6], Hartmann, Heiko 2000 110 [89,8-89,17], 220 [89,14-89,17]
Intertextualität: Draesner 1993 179 Anm. 4 [89,7-89,17]
Kyot: Schreiber, A. 1928 34 [89,8-89,17]
Minne u. Ehe: Weigand, H. 1956a 35 [89,3-90,6], Weigand, H. 1969f 175 [89,3-90,6], Christoph 1981a 200 [89,8-89,20], Kleber, J. 1992b 166 [89,10-89,17]
Philologie: Yeandle 1984 241
Quellen - Chrétien: Lichtenstein 1897 13 [17,15-127,18]
Rezeption (sekundär - Neuzeit): Wagemann 1998 191 [89,3-89,20]
Rittertum: Bumke 1964b 121, Bumke 1977 121, Bumke 1982c 99
Schlußpartie des 'Parzival': Bumke 1991b 259 [89,13-89,17]
Sprache: Kraus, C. 1898a 168, Kraus, C. 1985 168, Barufke 1995 147
Stil: Lichtenstein 1897 86 [89,9-89,20]
Syntax: Yeandle 1984 177
Übersetzungsproblematik: Brandt, W. 1978b 763
Verwandtschaftsverhältnisse: Hartmann, Heiko 2000 152 [89,8-89,17]
Wortschatz: Riemer, G. 1906 76
 [Zu 89,18]