ver-houwen stv [ Lexer ] [ BMZ ] [ Findebuch ]

verhouwen
20,3	vlôch./ vil orse man im widerzôch,/ durchstochen und	verhouwen./ manege tunkele frouwen/ sach er bêdenthalben sîn:/
81,19	ûf die vart./ der tiwer wâpenroc im wart,/ durchstochen unde	verhouwen:/ den truoger für die frouwen./ er was von golde dennoch
217,23	lîp,/ sah an im Artûses wîp,/ sîn helm, sîn schilt	verhouwen:/ daz sâhen gar die frouwen./ sus was er ze hove komn./
271,17	sîn./ helm unde ir schilde heten pîn:/ die sah man gar	verhouwen./ Parzivâl zer frouwen/ nam urloup unt zir âmîs./
283,29	einen helm mit maneger wunden/ und einen schilt gar	verhouwen/ in dienste des knappen frouwen./ // Dâ hielt gezimiert
505,1	op si mir strîten büte alhie."/ // /Der schilt was ouch	verhouwen:/ Gâwân begunde in schouwen,/ dô er derzuo kom geriten./
651,22	guot gemach./ sîn ors sult du schouwen:/ sî daz mit sporn	verhouwen,/ gib imz beste daz hie veile sî./ won im ander
verhouwene
215,24	spranc drûf âne stegreif,/ daz alumbe begunden zirben/ sîn	verhouwene schildes schirben./ /des wârn die burgære gemeit:/ daz