| 16,1
|
sîn ellen strebte sunder wanc: |
|
|
| 16,2
|
von dan fuor er gein Zazamanc |
| 16,3
|
in daz künecrîche. |
| 16,4
|
die klageten al gelîche |
| 16,5
|
Isenharten, der den lîp |
| 16,6
|
in dienste vlôs umbe ein wîp. |
| 16,7
|
des twang in Belacâne, |
| 16,8
|
diu süeze valsches âne. |
| 16,9
|
daz si im ir minne nie gebôt, |
| 16,10
|
des lager nâch ir minne tôt. |
| 16,11
|
Den râchen sîne mâge |
| 16,12
|
offenlîche und an der lâge, |
| 16,13
|
die frouwen twungen si mit her. |
| 16,14
|
diu was mit ellenthafter wer, |
| 16,15
|
dô Gahmuret kom in ir lant, |
| 16,16
|
daz von Schotten Vridebrant |
| 16,17
|
mit schiffes her verbrande, |
| 16,18
|
ê daz er dannen wande. |
| 16,19
|
nu hœrt wie unser rîter var. |
| 16,20
|
daz mer warf in mit sturme dar, |
| 16,21
|
sô daz er kûme iedoch genas. |
| 16,22
|
gein der küngîn palas |
| 16,23
|
kom er gesigelt in die habe: |
| 16,24
|
dâ wart er vil geschouwet abe. |
| 16,25
|
dô saher ûz an dez velt. |
| 16,26
|
dâ was geslagen manec gezelt |
| 16,27
|
al umb die stat wan gein dem mer: |
| 16,28
|
dâ lâgn zwei kreftigiu her. |
| 16,29
|
dô hiez er vrâgn der mære, |
| 16,30
|
wes diu burc wære; |
|