| 163,1
|
dâ wil ich iu dienen nâch, |
|
|
| 163,2
|
sît mir mîn muoter des verjach." |
| 163,3
|
"Sît ir durch râtes schulde |
| 163,4
|
her komen, iwer hulde |
| 163,5
|
müezt ir mir durch râten lân, |
| 163,6
|
und welt ir râtes volge hân." |
| 163,7
|
dô warf der fürste mære |
| 163,8
|
ein mûzerspärwære |
| 163,9
|
von der hende. in die burc er swanc: |
| 163,10
|
ein guldîn schelle dran erklanc. |
| 163,11
|
daz was ein bote: dô kom im sân |
| 163,12
|
vil junchêrren wol getân. |
| 163,13
|
er bat den gast, den er dâ sach, |
| 163,14
|
în füern und schaffen sîn gemach. |
| 163,15
|
der sprach "mîn muoter sagt al wâr: |
| 163,16
|
altmannes rede stêt niht ze vâr." |
| 163,17
|
hin în sin fuorten al zehant, |
| 163,18
|
da er manegen werden ritter vant. |
| 163,19
|
ûf dem hove an einer stat |
| 163,20
|
ieslîcher in erbeizen bat. |
| 163,21
|
dô sprach an dem was tumpheit schîn |
| 163,22
|
"mich hiez ein künec ritter sîn: |
| 163,23
|
swaz halt drûffe mir geschiht, |
| 163,24
|
ine kum von disem orse niht. |
| 163,25
|
gruoz gein iu riet mîn muoter mir."
|
| 163,26
|
si dancten beidiu im unt ir.
|
| 163,27
|
dô daz grüezen wart getân |
| 163,28
|
(daz ors was müede und ouch der man), |
| 163,29
|
maneger bete si gedâhten, |
| 163,30
|
ê sin von dem orse brâhten |
|