| 212,1
|
und vedern würfe in den wint. |
|
|
| 212,2
|
dennoch was Gahmuretes kint |
| 212,3
|
ninder müede an keinem lide. |
| 212,4
|
dô wânde Clâmidê, der vride |
| 212,5
|
wære gebrochen ûz der stat: |
| 212,6
|
sînen kampfgenôz er bat |
| 212,7
|
daz er sich selben êrte |
| 212,8
|
und mangen würfe werte. |
| 212,9
|
Ez giengen ûf in slege grôz: |
| 212,10
|
die wârn wol mangen steins genôz. |
| 212,11
|
sus antwurt im des landes wirt. |
| 212,12
|
"ich wæn dich mangen wurf verbirt: |
| 212,13
|
wan dâ für ist mîn triwe pfant. |
| 212,14
|
hetest et vride von mîner hant, |
| 212,15
|
dirn bræche mangen swenkel |
| 212,16
|
brust houbet noch den schenkel." |
| 212,17
|
Clâmidê dranc müede zuo:
|
| 212,18
|
diu was im dennoch gar ze fruo. |
| 212,19
|
sic gewunnen, sic verlorn, |
| 212,20
|
wart sunder dâ mit strîte erkorn. |
| 212,21
|
doch wart der künec Clâmidê |
| 212,22
|
an schumpfentiur beschouwet ê. |
| 212,23
|
mit eime niderzucke |
| 212,24
|
von Parzivâles drucke |
| 212,25
|
bluot wæte ûz ôrn und ûz der nasen: |
| 212,26
|
daz machte rôt den grüenen wasen. |
| 212,27
|
er enblôzt imz houbet schier |
| 212,28
|
von helme und von herssenier. |
| 212,29
|
gein slage saz der betwungen lîp. |
| 212,30
|
der sigehafte sprach "mîn wîp |
|