Clâmidê [ BMZ ]

Clâmidê
178,3	niht wolte gebn,/ in ir helfer flôs sîn lebn/ von	Clâmidê und von Kingrûn./ des ist mir dürkel als ein zûn/
181,18	gerten./ Durch daz sin dicke sâhen ê,/ si wânden ez wær	Clâmidê,/ wand er sô küneclîchen reit/ gein der brücke ûf dem
194,14	ez wende iu slâf: daz tuot iu wê./ mir hât der künec	Clâmidê/ und Kingrûn sîn scheneschlant/ verwüestet pürge unde
195,24	was,/ ine viel ê nider in den grabn,/ ê	Clâmidê solde habn/ mit gewalt mîn magetuom./ sus wolt ich
196,14	maneger glocken klanc:/ kirchen, münster suocht diu diet/ die	Clâmidê von freuden schiet./ /ûf rihte sich der junge
203,12	mite./ /in was wol und niht ze wê./ nu hœret ouch wie	Clâmidê/ in krefteclîcher hervart/ mit mæren ungetrœstet wart./
204,18	ouch daz ors niht kunde sparn:/ der sagt diu selben mære./	Clâmidê wart swære/ freude und rîterlîcher sin:/ ez dûht in
205,26	giengen./ daz was geprüevet allez ê/ si suochte sturmes	Clâmidê,/ Nâch Kingrûnes schumpfentiur./ och kom in heidensch
207,6	geschiht/ dâ wir diz mære liezen ê./ für Pelrapeir kom	Clâmidê./ dane wart grôz stürmen niht vermiten:/ die inren mit
207,28	ê si vom strîte giengen./ /Parzivâl wart wol gewar/ daz	Clâmidê mit sîner schar/ rîterschaft zen porten meit,/ unt daz
208,18	her wol manen:/ der lag ans küneges sîten tôt./	Clâmidê kom selbe in nôt:/ im und den sînen wart dâ wê./ den
208,20	nôt:/ im und den sînen wart dâ wê./ den sturm verbôt dô	Clâmidê./ die burgær manheite wîs/ behielten frum unt den prîs./
209,15	art:/ aller ritter êre ist zim bewart."/ /dô diz erhôrte	Clâmidê,/ alrêrst tet im sîn arbeit wê./ boten sander
210,11	dem künec von Ipotente,/ mit rîcher prîsente/ was ez komen	Clâmidê/ norden über den Ukersê./ ez brâhte cuns Nârant,/
211,10	an im selben liez er schînen/ rôt schilt, rôt kursît./	Clâmidê erhuop den strît./ kurz ein unbesniten sper/ brâht er
212,4	was Gahmuretes kint/ ninder müede an keinem lide./ dô wânde	Clâmidê, der vride/ wære gebrochen ûz der stat:/ sînen
212,17	bræche mangen swenkel/ brust houbet noch den schenkel."/	/Clâmidê dranc müede zuo:/ diu was im dennoch gar ze
212,21	wart sunder dâ mit strîte erkorn./ doch wart der künec	Clâmidê/ an schumpfentiur beschouwet ê./ mit eime niderzucke/ von
214,4	bereit./ sus volget er dem râte nâch:/ hin ze	Clâmidê er sprach/ "ine wil dich niht erlâzen,/ ir vater,
215,28	herzeleit./ brât und lide im tâten wê:/ man leite den künec	Clâmidê/ dâ sîne helfær wâren./ die tôten mit den bâren/ //
216,3	// frümt er an ir reste./ dô rûmdenz lant die geste./	Clâmidê der werde/ reit gein Löver ûf de erde./ /ensamt,
217,19	grôz,/ sus stuont lîht ir gemüete/ daz siz galt mit güete./	/Clâmidê der jungelinc/ reit mitten in den rinc./ verdecket ors,
219,4	helm untz hersnier./ dô manz von im strouft unde bant,/	Clâmidê wart schiere erkant./ Kingrûn sach dicke/ an in
221,1	wart daz mære breit./ mit zühten iesch gesellekeit/ //	Clâmidê der freuden âne:/ "ir sult mich Gâwâne/ bevelhen,
221,13	von der werden massenîe/ der betwungene valsches vrîe./ /ze	Clâmidê sprach Kingrûn/ "ôwê daz ie kein Bertûn/ dich
277,6	unt des nôt ir habt gehœret ê,/ der gevangene künec	Clâmidê,/ und anders manec werder man/ (ir namn ich wol
279,2	wol, den ers dâ bat:/ // wander hetes vil getân/ vor	Clâmidê ze Brandigân./ Kei durch daz sîn dienst liez:/
302,11	minn, krôn unde ein lant?/ bin ichz der dich von	Clâmidê/ lôste? ich vant ach unde wê,/ und siufzec manec herze
306,14	al gereit/ ûz pfelle von Ninnivê:/ si solde der künec	Clâmidê,/ ir gevangen, hân getragen./ diu magt si brâhte und
311,4	daz,/ wan Ithêrs tôt tet wîben wê./ man sazte den künec	Clâmidê/ anz uover zuo dem Plimizœl:/ bî dem saz Jofreit fîz
311,7	dem Plimizœl:/ bî dem saz Jofreit fîz Idœl./ zwischen	Clâmidê und Gâwân/ der Wâleis sitzen muose hân./ als mir
326,15	bî ein ander stuonden:/ si trôsten se als si kuonden./	/Clâmidê den wol geborn/ dûht, er hete mêr verlorn/ dan iemen
327,27	waz welt ir daz man mêr nu tuo?/ Cunnewârn si gâben	Clâmidê:/ wan dem was nâch ir minne wê./ sînen lîp gap err ze
331,13	die hant,/ kœm imer in sölhe nôt sîn lant/ als ez von	Clâmidê gewan,/ des lasters wolder pflihte hân:/ im wære ouch
336,7	Plimizœl./ Artûs fuor gein Karidœl./ Cunnewâre und	Clâmidê/ die nâmn ouch sînen urloup ê./ Orilus der fürste
336,13	ouch sînen urloup sân,/ doch beliben se ûf dem plân/ bî	Clâmidê den dritten tac,/ wand er der brûtloufte phlac,/ niht
389,9	und sagt ir, der durch si dâ streit/ mit Kingrûne und mit	Clâmidê,/ dem sî nu nâch dem grâle wê,/ unt doch wider nâch ir
425,14	sîn gewin,/ und er wærez der si lôste ê/ von dem künege	Clâmidê."/ /dô si die rede erhôrten sus,/ dô sprach aber
743,29	dâ fiwer von slegen ûz helmen spranc,/ vor Pelrapeire an	Clâmidê./ Thabronit und Thasmê,/ // Den wart hie widerruoft
802,26	sich grôz gedranc/ von dem ellenthaften her,/ die gên	Clâmidê ê wârn ze wer./ dô der bendiz wart getân,/ Parzivâln
Clâmidên
280,13	von kumber grôz,/ do er den künec Ithêren schôz/ und	Clâmidên und Kingrûn/ ouch sande gein den Bertûn/ in
336,27	/dô fuor frou Jeschûte/ mit Orilus ir trûte/ durch	Clâmidên ze Brandigân./ daz wart zeinen êrn getân/ froun
Clâmidês
184,21	werder man,/ der stolze künec von Brandigân:/ si arnden	Clâmidês bete./ sich vergôz dâ selten mit dem mete/ der zuber
194,30	selben tœten wil,/ ê daz ich magetuom unde lîp/ gebe und	Clâmidês wîp/ // werde; wan sîn hant mir sluoc/
196,24	ritters ellen schîn/ mit rehter manlîcher wer./ dô kom	Clâmidês her/ mit manger baniere./ Kingrûn kom schiere/ vor
206,26	wie mangen Bertûn/ hât enschumpfieret dîn hant,/ du	Clâmidês scheneschlant!/ wirt mir dîn meister nimmer holt,/ dîns
208,5	begunder gâhen,/ des küneges vanen nâhen./ seht, dô wart	Clâmidês solt/ alrêrst mit schaden dâ geholt./ die burgær
210,23	ûf houbt gebunden;/ die wol mit strîte kunden./ dô hete	Clâmidês her/ ûf dem lande und in dem mer/ Pelrapeire alsô
219,12	als die dürren spachen./ /den tisch stiez von im zehant/	Clâmidês scheneschlant./ sînen hêrren frâgter mære:/ den vander
336,19	daz geriet,/ vil ritter, kumberhaftiu diet,/ beleib in	Clâmidês schar,/ und ouch daz varende volc vil gar./ die fuorter