| 307,1
|
spien sim für sîn houbtloch. |
|
|
| 307,2
|
Cunnewâr gap im mêr dennoch, |
| 307,3
|
einen tiweren gürtel fier. |
| 307,4
|
mit edelen steinen manec tier |
| 307,5
|
muose ûzen ûf dem borten sîn: |
| 307,6
|
diu rinke was ein rubîn. |
| 307,7
|
wie was der junge âne bart |
| 307,8
|
geschicket, do er gegürtet wart? |
| 307,9
|
diz mære giht, wol genuoc. |
| 307,10
|
daz volc im holdez herze truoc: |
| 307,11
|
swer in sach, man oder wîp, |
| 307,12
|
die heten wert sînen lîp. |
| 307,13
|
der künec messe het gehôrt: |
| 307,14
|
man sach Artûsen komen dort |
| 307,15
|
mit der tavelrunder diet, |
| 307,16
|
der neheiner valscheit nie geriet. |
| 307,17
|
die heten alle ê vernomn, |
| 307,18
|
der rôte rîter wære komn |
| 307,19
|
in Gâwânes poulûn. |
| 307,20
|
dar kom Artûs der Bertûn. |
| 307,21
|
der zerblûwen Antanor |
| 307,22
|
spranc dem künege allez vor,
|
| 307,23
|
unz er den Wâleis ersach. |
| 307,24
|
den vrâgter "sît irz der mich rach, |
| 307,25
|
und Cunnewâren de Lâlant? |
| 307,26
|
vil prîses giht man iwerre hant. |
| 307,27
|
Keie hât verpfendet: |
| 307,28
|
sîn dröun ist nu gelendet. |
| 307,29
|
ich fürhte wênec sînen swanc: |
| 307,30
|
der zeswe arm ist im ze kranc." |
|