| 309,1
|
Ouch moht ers sîn von schulden vrô. |
|
|
| 309,2
|
Parzivâl si werte dô. |
| 309,3
|
nu râtet, hœret unde jeht, |
| 309,4
|
ob tavelrunder meg ir reht |
| 309,5
|
des tages behalden. wande ir pflac |
| 309,6
|
Artûs, bî dem ein site lac: |
| 309,7
|
nehein rîter vor im az |
| 309,8
|
des tages swenn âventiure vergaz |
| 309,9
|
daz si sînen hof vermeit. |
| 309,10
|
im ist âventiure nu bereit: |
| 309,11
|
daz lop muoz tavelrunder hân. |
| 309,12
|
swie si wær ze Nantes lân, |
| 309,13
|
man sprach ir reht ûf bluomen velt: |
| 309,14
|
dane irte stûde noch gezelt. |
| 309,15
|
der künec Artûs daz gebôt |
| 309,16
|
zêren dem rîter rôt: |
| 309,17
|
sus nam sîn werdekeit dâ lôn. |
| 309,18
|
ein pfelle von Acratôn, |
| 309,19
|
ûz heidenschefte verre brâht, |
| 309,20
|
wart zeime zil aldâ gedâht, |
| 309,21
|
niht breit, sinewel gesniten, |
| 309,22
|
al nâch tavelrunder siten; |
| 309,23
|
wande in ir zuht des verjach: |
| 309,24
|
nâch gegenstuol dâ niemen sprach, |
| 309,25
|
diu gesitz wârn al gelîche hêr. |
| 309,26
|
der künec Artûs gebôt in mêr |
| 309,27
|
daz man werde rîtr und werde frouwen |
| 309,28
|
an dem ringe müese schouwen. |
| 309,29
|
die man dâ gein prîse maz, |
| 309,30
|
magt wîb und man ze hove dô az. |
|