| 454,1
|
Er was ein heiden vaterhalp, |
|
|
| 454,2
|
Flegetânîs, der an ein kalp |
| 454,3
|
bette als ob ez wær sîn got. |
| 454,4
|
wie mac der tievel selhen spot |
| 454,5
|
gefüegen an sô wîser diet, |
| 454,6
|
daz si niht scheidet ode schiet |
| 454,7
|
dâ von der treit die hôhsten hant |
| 454,8
|
unt dem elliu wunder sint bekant? |
| 454,9
|
Flegetânîs der heiden |
| 454,10
|
kunde uns wol bescheiden |
| 454,11
|
ieslîches sternen hinganc |
| 454,12
|
unt sîner künfte widerwanc; |
| 454,13
|
wie lange ieslîcher umbe gêt, |
| 454,14
|
ê er wider an sîn zil gestêt. |
| 454,15
|
mit der sternen umbereise vart |
| 454,16
|
ist gepüfel aller menschlîch art. |
| 454,17
|
Flegetânîs der heiden sach, |
| 454,18
|
dâ von er blûweclîche sprach, |
| 454,19
|
im gestirn mit sînen ougen |
| 454,20
|
verholenbæriu tougen. |
| 454,21
|
er jach, ez hiez ein dinc der grâl: |
| 454,22
|
des namen las er sunder twâl |
| 454,23
|
inme gestirne, wie der hiez. |
| 454,24
|
"ein schar in ûf der erden liez: |
| 454,25
|
diu fuor ûf über die sterne hôch. |
| 454,26
|
op die ir unschult wider zôch, |
| 454,27
|
sît muoz sîn pflegn getouftiu fruht |
| 454,28
|
mit alsô kiuschlîcher zuht: |
| 454,29
|
diu menscheit ist immer wert, |
| 454,30
|
der zuo dem grâle wirt gegert." |
|