| 466,1
|
Von dem wâren minnære |
|
|
| 466,2
|
sagent disiu süezen mære. |
| 466,3
|
der ist ein durchliuhtec lieht, |
| 466,4
|
und wenket sîner minne nieht. |
| 466,5
|
swem er minne erzeigen sol, |
| 466,6
|
dem wirt mit sîner minne wol. |
| 466,7
|
die selben sint geteilet: |
| 466,8
|
al der werlde ist geveilet |
| 466,9
|
bêdiu sîn minne und ouch sîn haz. |
| 466,10
|
nu prüevet wederz helfe baz. |
| 466,11
|
der schuldige âne riuwe |
| 466,12
|
fliuht die gotlîchen triuwe: |
| 466,13
|
swer ab wandelt sünden schulde, |
| 466,14
|
der dient nâch werder hulde. |
| 466,15
|
die treit der durch gedanke vert. |
| 466,16
|
gedanc sich sunnen blickes wert: |
| 466,17
|
gedanc ist âne slôz bespart, |
| 466,18
|
vor aller crêatiure bewart: |
| 466,19
|
gedanc ist vinster âne schîn. |
| 466,20
|
diu gotheit kan lûter sîn, |
| 466,21
|
si glestet durch der vinster want, |
| 466,22
|
und hât den heleden sprunc gerant, |
| 466,23
|
der endiuzet noch enklinget, |
| 466,24
|
sô er vom herzen springet. |
| 466,25
|
ez ist dechein gedanc sô snel, |
| 466,26
|
ê er vom herzen für dez vel |
| 466,27
|
küm, ern sî versuochet: |
| 466,28
|
des kiuschen got geruochet. |
| 466,29
|
sît got gedanke speht sô wol, |
| 466,30
|
ôwê der brœden werke dol! |
|