| 509,1
|
Gâwân bôt ir sînen gruoz. |
|
|
| 509,2
|
er sprach "ob ich erbeizen muoz |
| 509,3
|
mit iweren hulden, frouwe, |
| 509,4
|
ob ich iuch des willen schouwe |
| 509,5
|
daz ir mich gerne bî iu hât, |
| 509,6
|
grôz riwe mich bî freuden lât: |
| 509,7
|
sone wart nie rîter mêr sô frô. |
| 509,8
|
mîn lîp muoz ersterben sô |
| 509,9
|
daz mir nimmer wîp gevellet baz." |
| 509,10
|
"deist et wol: nu weiz ich ouch daz:" |
| 509,11
|
selch was ir rede, dô se an in sach. |
| 509,12
|
ir süezer munt mêr dannoch sprach |
| 509,13
|
"nu enlobt mich niht ze sêre: |
| 509,14
|
ir enpfâhtes lîhte unêre. |
| 509,15
|
ichn wil niht daz ieslîch munt |
| 509,16
|
gein mir tuo sîn prüeven kunt. |
| 509,17
|
wær mîn lop gemeine, |
| 509,18
|
daz hiez ein wirde kleine, |
| 509,19
|
dem wîsen unt dem tumben, |
| 509,20
|
dem slehten und dem krumben: |
| 509,21
|
wâ riht ez sich danne für |
| 509,22
|
nâch der werdekeite kür? |
| 509,23
|
ich sol mîn lop behalten, |
| 509,24
|
daz es die wîsen walten. |
| 509,25
|
ichn weiz niht, hêrre, wer ir sît: |
| 509,26
|
iwers rîtens wære von mir zît. |
| 509,27
|
mîn prüeven lât iuch doch niht frî: |
| 509,28
|
ir sît mînem herzen bî,
|
| 509,29
|
verre ûzerhalp, niht drinne. |
| 509,30
|
gert ir mîner minne, |
|